Duiken

Bangkok, 11-07
Op aanraden van mijn Oerol vriendinnetje en vriendje hebben we voor vanmorgen al vroeg een fietstocht door Bangkok geregeld bij Co van Kessel. We moesten ons om 7 uur melden bij het Princess hotel, ongeveer 20 minuten met de Tuk Tuk bij ons hotel vandaan. Daar aangekomen kon je wel weer merken dat alleen Nederlanders het bedenken om met de fiets door Bangkok te gaan. De hele lobby van het hotel zat vol met Nederlanders, gelukkig niet allemaal voor dezelfde fietstocht, want er zijn 5 verschillende tochten die je kan maken. Wij hadden de tocht door China town, de groepsgrootte was 11 personen. Met de boot staken we de rivier over en vervolgen de route door 'n levendige volkswijk, het echte Bangkok. Na pakweg 'n half uur gingen we met de fietsen de longtailboten in, vroeger noemden ze dit het Venetie van ’t Oosten, een prachtige vaarroute langs de groene gebieden van het dorpse landelijke Bangkok waar je dan weer een prachtig goed verzorgd huis zag staan tussen allerlei krotten die van ellende bijna de rivier instortte. Vorig jaar heeft het water hier 2 maanden heel hoog gestaan, de longtail boten konden niet uitvaren, alles lag compleet stil, een grote aderlating voor deze streek die toch echt afhankelijk is van het toerisme en de landbouw. Na hier weer verder gefietst te hebben gingen we om 12 uur weer terug in het Princess hotel. Het was zeer de moeite waard en zeker een aanrader voor een ieder die naar Bangkok gaat. (Dank je wel Petra en Mark!X)
De middag hebben we aan de rand van het zwembad besteed en lekker luieren in de schaduw.

Prachuap Khiri Khan, 12-07
We willen onze laatste week graag besteden aan het duiken en een lekker tropisch eilandje. Michelle, Koen en Martijn willen graag een open water brevet halen bij PADI, zodat ze de volgende keer zelfstandig kunnen duiken en geen instructeur nodig hebben. Maar om nou meteen in één recht lijn naar Ko Tao te gaan vinden we ook een beetje zonde, daarom een tussenstop gemaakt in Prachuap Khiri Khan, weinig tot geen toeristen, een leuk klein visserplaatsje in een halve maan baai. We hadden daar een schitterend guesthouse van een Duits/ Thais koppel, zo superschoon zie je maar zelden, en met uitzicht op zee. In dit dorpje kan je het beste en meest goedkope seafood eten van heel Thailand, de vangst van de nacht, lag ’s middags schoon gemaakt en wel klaar voor consumptie. Volgens de LP was er een heel goed visrestaurant een stukje verderop, toen we daar naartoe gingen zat een vreselijke regenbui ons op de hielen en die konden we niet helemaal voorblijven, het laatste stukje moesten we een Tuk tuk nemen, net op tijd want toen we eenmaal binnen waren brak de bui los. Wel heerlijk gegeten, verse vis en andere seafood. ’s Avonds liepen we nog even op de nachtmarkt maar hoewel het er allemaal prima uitzag vertrouwden we het toch niet helemaal, je weet niet hoe lang ze het in de warmte laten liggen, dus toch maar voor de zekerheid bij een restaurantje eten, ook lekker en heel goedkoop.
Inmiddels zijn we erachter gekomen dat als we nog een beetje op tijd in Ko Tao aan willen komen we morgen de trein van half 4 ’s nachts moeten hebben, anders wordt het pas zondag en dan wordt het wel krap met de PADI opleiding. We kunnen dan de boot pakken van 7 uur ’s ochtends, zijn we ongeveer 10 uur op Koh Tao.

Koh Tao, 14-07
Dus zo gezegd, zo gedaan, om half vier zaten we op het station, had de trein 45 minuten vertraging… dan zou het wel krap worden met de boot. Nou ja, niets aan te doen, we zien wel hoe het uitkomt. We kwamen om tien over 6 op het station aan en toen bleek het nog 35 km naar de pier te zijn, we werden meteen door allerlei mensen besprongen die ons een taxi naar de pier aanboden, maar de bootmaatschappij die wij graag wilde hebben zat met een tafeltje ook op het station en die vertelde dat we dat echt niet meer gingen redden, om 1 uur vanmiddag zijn we de eerste. Maar we waren natuurlijk niet de enige, een ander verzekerde ons dat zij de boot van 7 uur nog zouden halen, dus hup hun busje in en dat haalde ze inderdaad, niet de boot die wij voor ogen hadden, maar een ouder exemplaar die 3 nodig had i.p.v. de catamaran die er 2 uur over zou doen. Verder prima boot hoor, ik lag met Martijn op het dek in zonnetje te slapen en de rest lag binnen te slapen, ging allemaal prima, om 10 uur waren we er.
We hebben ons meteen bij de duikschool van Ties en Shirley gemeld (zie ko tao duikvijver op fb ) en afgesproken dat we de volgende dag 2 duiken maken in de ochtend en een UV duik ’s avonds, en Koen, Mich en Martijn aangemeld voor de PADI, dat begon trouwens meteen die middag al met een instructie video.

Koh Tao, 15-07
Vanaf nu zitten de dagen propvol met duiken en duiklessen, als wij aan het duiken zijn dan heeft de rest les en als wij terug komen kunnen we bij de pier nog net elkaar even zien, want dan gingen zij de boot op om te duiken en toen zij weer terug kwamen, gingen wij weer de boot op enz. enz.
Onze eerste duik viel een beetje tegen, sowieso moesten we even wennen aan de regels van de duikschool en natuurlijk weer even inkomen, maar het zicht was ook niet zo best en het stroomde best wel behoorlijk. De tweede duik ging al stukken beter en hebben we echt van genoten, veel vissen gezien in allerlei kleuren en heel veel koraal, ziet er prachtig uit hier! ’s Avonds de UV duik was wel een zeer aparte belevenis, wat je dan zie is onvoorstelbaar, het lijkt alsof je op een andere planeet zit, alles om je heen is diepblauw, dieprood en stralend wit en knalgeel, ook duidelijk te zien dat al het koraal leeft, dat zie je eigenlijk overdag helemaal niet. Het werkt als volgt: over je duikbril krijg je een gele perspex plaat, de zaklamp geeft een blauwe UV licht, het geel absorbeert het blauwe licht wat daardoor weer wit wordt, maar door het blauwe licht krijgt alles een andere kleur als dat je normaal ziet. Ik kan het bijna niet uitleggen, als je meer wilt weten kijk dan bij www.uvdivekohtao.com het was echt een buitengewone ervaring, we waanden onszelf in een avatarfilm.

Koh Tao, 16-07
Vandaag hadden Ton en ik een vrije dag, we hebben lekker rustig aan gedaan, twee brommertjes gehuurd en het eiland gaan verkennen. Het is leuk want het eiland is niet zo heel groot en je bent zo bij een andere baai, we probeerden dus elke baai even te bezoeken. Maar dat was nog niet zo heel eenvoudig aangezien het wegdek op zijn zachtst gezegd niet optimaal is en je een behoorlijk stuurmanskunst moest vertonen om bij een baai aan te komen, maar het is ons toch gelukt om bij een heel klein baaitje te komen, Hin Wong Pinacle. Boven aan de weg hebben we ons brommertje laten staan en zijn naar beneden, 45 gr, gelopen. Het strandje stelde niets voor maar we hadden snorkelspullen mee en het was daar toch leuk snorkelen! We hebben zeker 5 kwartier in het water gelegen, het was net duiken maar dan zonder fles, prachtig koraal en heel veel vis. Daarna hebben we nog een baaitje verderop geprobeerd, maar de weg was zo slecht en ik was daar zo klaar mee dat we halverwege zijn omgekeerd en weer naar het hotel zijn gegaan, hadden we nog mooi even de tijd voor een massage. Toen we op de massagebedjes lagen zag ik Ton zijn rug: knalrood! Ik was helemaal verbaast en zeg: Wat is jouw rug rood?! Antwoord: Wat denk je van je eigen rug….. Zijn we tijdens het snorkelen toch een partijtje verbrand!!!!! Ooooo, als dat morgen met duiken maar geen probleem gaat worden… De hele vakantie let ik erop dat ik niet verbrand en nu op het einde zo de mist in gaan, lekker slim hoor.
Verder ging het met de kinderen heel goed, ook Martijn gaat goed met duiken en gaat door met zijn open water brevet halen, ze zijn enthousiast…leuk!!!

Koh Tao, 17-07
Vandaag konden we dan eindelijk met z’n allen duiken, het eindexamen theorie van de PADI opleiding hebben ze gisteren alle drie met glans gehaald (ben trots op ze) dus alleen nog twee duikjes en nog wat oefeningetjes en ze hebben hun brevet. Leuk voor ons om met ze mee te duiken en te zien wat ze allemaal geleerd hebben. Dat was meer als dat ik ooit geleerd heb, ik heb nog nooit aan vinwippen gedaan en ook nog nooit als een buddha onder water gezeten, die oefeningen hebben we dus gezellig met ze mee gedaan, zo leren wij ook nog eens wat. Ik moet trouwens zeggen dat ik het wel heel uitgebreid vond allemaal, vroeger haalden we ons neus een beetje op voor de PADI, maar die pakken het inmiddels echt wel heel professioneel aan. Drijfvermogen is heel belangrijk en ze oefenen ook veel met “wat als je….. (geen lucht meer heb/je duikbril verliest/je hele fles verliest enz. enz.) leuk om te zien dat ze alle drie geheel niet in paniek raken en het oefeningetje keer op keer weer opnieuw uitvoeren. Omdat we zo genoten hadden van de UV duik hebben we besloten om er die avond toch nog één te maken.
Op dit hele eiland staat alles in het teken van duiken, iedereen zie je met duikspullen in de weer, veel lopen met een PADI boek onder hun arm over het strand en dan zie je weer een hele pick up langs rijden afgeladen vol met duikflessen. Niet zo gek, want door het heldere water, de goede temperatuur en het goede zicht is het hier ideaal om een duikopleiding te volgen. Veel Backpackers doen hier dan ook een duikopleiding en blijven vervolgens zo een half jaartje hangen en verdienen iets bij als divemaster, hmmmm lijkt mij ook wel wat… ;-)
Verder is het hier gewoon lekker vakantie vieren, een strandbarretje hier, een eettentje daar………..ja, we vermaken ons wel. Jammer dat er al weer een eind aan komt.

Koh Tao, 18-07
Vandaag de laatste dag, dus nog maar even lekker een dagje van het strand genieten. Het was wel dik bewolkt maar gezien de toestand van onze rug niet zo verkeerd.
Ik zit nu midden tussen een half ingepakte rugzak het verslag af te schrijven, moet nu echt de rugzak in gaan pakken want het wordt morgen een zware dag. Om 9 uur worden we opgehaald om de boot van 10:`15 te halen, dan 7 uur in de bus naar Bangkok, daarna 4 uur wachten op het vliegveld en dan nog 12 uur vliegen. We hebben gelukkig een goed boek!
Michelle en Martijn hebben nu nog 4 weken en gaan morgen door naar Koh Phangan, lekker vooruitzicht. Wij gaan naar ons hondje, als we die tenminste nog terug krijgen :) :)