Hué en Hoi An

Maandag 16-2
Vandaag weer verder richting Hoi Ann, we zouden een mooie rit krijgen door de bergen en over de Victory 20 higway, genoemd naar de vooral jonge mensen rond de 20, die de weg gemaakt hebben om materieel en benodigdheden naar de troepen in het zuiden te brengen tijdens de Amerikaanse oorlog. Het was inderdaad een prachtig mooie weg, we hadden wel veel bewolking onderweg waardoor we zeker een paar spectaculaire uitzichten gemist moeten hebben. Soms was het zo mistig dat we elkaar niet meer zagen. Einde van de middag kwamen we aan in Khe Sanh, bekend vanwege de DMZ, we hebben er niet veel van gezien, hambugerhill ligt hier en nog veel meer van die alles zeggende namen, maar om het terrein op te komen moet je echt de tijd nemen en dat past niet helemaalin de planning. Bovendien is het feit alleen al dat we door het meest gebombardeerde stuk Vietnam rijden waar 30% blindgangers waren vanwege de zachte ondergrond en daar tot op de dag van vandaag nog steeds slachtoffers door vallen, meestal kinderen, vinden we eigenlijk al genoeg bewijs over wat zich hier moet hebben afgespeeld, bijna in iedere tuin zie je hier een halve bom liggen. Heel vreemd om daar rond te rijden door een natuur die zich na 40 jaar weer zo hersteld heeft, het is fris en groen en heel indrukwekkend.

We zijn 1 nacht in Khe Sahn gebleven, een stad verder waar niet echt veel te beleven valt, het is waarschijnlijk na de oorlog weer opgebouwd met hulp van de russen want het zag er nogal oostblokkig uit allemaal. Uiteindelijk nog wel een eet tentje gevonden waar je kon kiezen uit 1 gerecht, maar op zich best wel smakelijk was. Toen we bij het hotel terug kwamen stonden er wel heel veel scootertjes voor de deur, allemaal jeugd die dan met vrienden groepen een koffie of chocomelk komen drinken. Je ziet dat heel veel in Vietnam, grote groepen met vrienden die samen gezellig ergens gaan zitten en non-alcoholische drankjes drinken, om een uur of 9 zijn ze allemaal weer verdwenen.

Dinsdag 17-2
Voor vandaag staat Hue op het programma, de oude keizerstad, waarbinnen de purperen verboden stad zich bevindt. We zitten nu even niet op de ho chi min route, het wordt een relatief korte rit, waaardoor we na aankomst nog tijd hebben om de stad te bezichtigen. Het was weer een hele mooie rit naar Hue, het ene moment rijdt je door de bergen en nu gingen we langs de rijstvelden en vele kleine dorpen waar we meteen hartelijk verwelkomd werden. We wilden even wat fruit en water kopen in een stadje, meteen komen er allerlei kinderen om je heen staan waarvan er 1 altijd wel het voortouw neemt om engels te gaan praten en je probeert te helpen. Zo wilde wij alleen de rijpe bananen van de tros kopen, maar dat deed de boer niet, of de hele tros of niets. Nou kost zo'n tros ongeveer 40 cent, dus dan maar een tros, de rijpe eraf gehaald en het lieve behulpzame meisje de rest mee gegeven. Dat nemen ze trouwens niet zomaar aan en zijn ze ook helemaal niet gewend, we moesten echt ons best doen om haar te overtuigen, maar ja wat moet ze ook met 12 onrijpe bananen, ze zal ze wel ergens gedumpt hebben denk ik.

We waren al om half 1 in Hue, we hadden nog geen hotel, wel een idee, maar nog niets geregeld. Toen we al zoekend door de straat naar het hotel zochten werden we met zo'n brede glimlach door een jongen naar zijn hotel geloodst dat we door onze knieën zijn gegaan. Dat hotel zag er zoveel beter uit als het hotel wat wij op het oog hadden en die glimlach niet te vergeten...
Hué is een leuke stad, de keizer heeft er tot 1945 nog gewoond, totdat Ho Chi Min een einde maakte aan de keizerlijke macht. Tijdens de oorlog is een flink deel verwoest, maar ze zijn het weer in de oorspronkelijke staat aan het terug brengen. We hebben er een flink deel van de middag in rond gebracht en hebben daarna de plaatselijke specialiteit gegeten de banh khoai, een pannenkoekje belegd met taugé, garnalen, varkensvlees en een ei, lekker!!! Hué is ook een levendige stad met veel luide muziek en veel mensen op straat, we hebben 's avonds veel contact gehad met de plaatselijke bewoners die wel even wilden proosten met de grote buitenlanders, vooral Koen zijn lengte valt erg op hier, hij heeft nog nooit zoveel aandacht van de meisjes gehad, ze willen allemaal even hallo zeggen of komen met een of ander smoesje contact maken. Als je maar even ergens op inga, dan willen ze meteen dat je even bij hun tafel komt staan en de hele familie een hand komt geven en natuurlijk op de foto, daarna houdt het vaak gauw weer op, want de kennis van de engelse taal is minimaal, met veel handgebaren maken ze je duidelijk dat je meer dan welkom bent.

Woensdag 22-2
Vandaag door naar Hoi Ann, wat een romantische stad, bekend om de vele zijden lampionnen die door de hele stad heen hangen. Hier zullen we 3 nachten blijven om Tèt te vieren. We hadden een heerlijk guesthouse uitgezocht, waar we lekker konden relaxen en toch dichtbij de stad om feest te vieren, ong 10 min. fietsen.
De rit van Hue naar Hoi Ann is voor een groot deel langs de kustlijn, wat weer een leuke route hadden we te pakken, door de rijstvelden, langs allerlei kleine dorpen naar de kust. Omdat we op de scooter niet door te tunnel mochten moesten we over de berg heen, dit is een bekende scene in de Top Gear Vietnam aflevering, de mooiste uitzichten langs de kust. Ja, het was inderdaad mooi veel korter als we gedacht hadden, maar zeker mooi. Einde van de middag kwamen we in Hoi Ann aan, verwelkomt door onze gastvrouw, wat een leuke vrouw en wat een leuk guesthouse, helemaal naar onze zin. Wat een leuke stad is Hoi Ann, de vele lampions maken het echt heel bijzonder, in de rivier kan je een kaarsje laten varen met een mooie wens eraan, allemaal heel romantisch.
De volgende dag was het Tèt en hebben we de hele avond in het centrum rond gehangen. Om 12 uur werd er een groot vuurwerk af gestoken, daar zat iedereen al de hele avond op te wachten, maar het was nou ook weer niet zo dat iedereen elkaar hevig ging omhelzen en een gelukkig nieuw jaar wensen, helemaal niet, ze stonden gewoon rustig naar het vuurwerk te kijken en daarna naar huis, dat was het dan....... wij zijn toch nog maar even gezellig door gegaan het jaar van de geit in te luiden.

De volgende dag hebben we een middag op het strand gezeten, het lijkt wel vakantie.....