speed ticket

Gistermiddag zijn we aangekomen in Smithers. Een klein stadje ten noorden van Prince George.

In Jasper hebben we nog in de ochtend geraft met een leuk groepje mensen. We zijn de Sunwapta rivier afgeraft. We hadden de meest spectaculaire raft geboekt, maar we moeten toch vaststellen dat we vorig jaar in Ecuador een ruigere tocht hadden. Op een gegeven moment zei de gids dat we een waterval afgingen, wij dachten een echte waterval en zaten vol spanning af te wachten wat er ging gebeuren, maar het bleek een wat sneller stroompje te zijn met wat meer draaikolken. Het was evengoed een hele leuke ochtend en we hebben weer een paar leuke aktie foto's.

In de middag zijn we vertrokken richting Prince George (4 uur rijden), toen we daar om 6 uur aankwamen konden we nog net een plekje krijgen op een seniorencamping, waar we 1 nachtje hebben geslapen. We willen graag naar Stewart een grensplaatsje op de grens van Alaska, maar omdat deze afstand veel te groot is in 1 keer hakken we dit in drie stukken.

De weg van Jasper naar Prince George is niet echt spectaculair. De natuur blijft mooi, maar toch wel anders als het nationale park. Je ziet langs deze route af en toe een boerenbedrijfje staan met een paar paarden maar geen landbouw. Ik denk dat ze het hier vooral van de houtbouw moeten hebben. Ze hebben nu wel een probleem want door de opwarming van de aarde is er een kevertje actief in de naaldbomen die de hele boom opeet. Je ziet echt hele stukken met dode bomen, echt niet leuk om te zien. Hoe ze dit nu oplossen is mij ook niet helemaal duidelijk want ze proberen de bomen te kappen en nieuwe aan te planten, maar het hout wordt door heel Canada vervoert, dus die kever zal daar wel van profiteren, denk ik. Het is echt een grote bedreiging voor het noord-westen van Canada.
We vonden de meeste huizen er wat armetierig uitzien, ik weet niet hoor, maar het leek niet echt goed te gaan hier.

Aangezien de High Way niet echt druk is heb je toch nogal snel de neiging om het gaspedaal een beetje verder in te drukken. Maar ja....... er rijdt best wel veel politie!! We werden dus aangehouden met een snelheid van 136 km/uur waar je 100 mag... shit! Op de vraag van de officer waarom Ton zo hard reed antwoorde Ton heel onschuldig dat dit in Nederland heel normaal was... :-) tja, een bon van 196 dollar, kassa :-(!! In ieder geval rijden we nu geen km meer te hard want het wemelt hier echt van de politie (zagen we nu) en dat is misschien maar goed ook.

Op de camping in Prince George hebben we lekker kunnen douchen, dat was ook wel weer nodig na de overflow camping in Jasper. Nu in Smithers staan we op een gemeente camping die qua accomodatie te vergelijken is met de overflow camping. Lees: geen accomodatie. Smithers is op zich wel een leuk plaatsje met een soort van dorpskern. We staan aan een snel stromend riviertje en 15 minuten lopen vanaf het dorp. Vanmorgen hebben we eerst eens lekker uitgeslapen en vanmiddag hebben we een wandeling gemaakt naar de top van de ski helling waar nu nog steeds sneeuw ligt en het Crater Lake ligt. Ik weet niet of het echt een krater is, maar het leek er in ieder geval wel op. Het was een prachtige wandeling met verre uitzichten en heel veel bloemen op de helling. Vooral de sneeuw vond Koen geweldig, hij heeft er languit ingelegen, geskied op zijn schoenmaat 45 en ons bekogeld met sneeuwballen.

Morgen gaan we weer verder en rijden we door tot Stewart, daar gaan we de grens over naar Alaska naar het dorp Hyder waar de beren naar zalm komen vissen. We zijn vast niet de enige toeristen die hier naar komen kijken, maar dat maakt niet uit. We willen het toch graag zien.

Verder bevalt het ons prima hier. De Canadezen zijn hele aardige, behulpzame mensen die altijd een praatje willen maken. In de restaurants en winkels zijn ze heel beleefd en nemen ze alle tijd voor je. Je voelt je hier echt klant, heel leuk en voelt heel goed. Je merkt gewoon aan onze reactie dat we dat vaak helemaal niet gewend zijn. Zo begint ieder contact met, Hello, how are you today? Pas als je gezegd hebt dat alles goed met je gaat en je ook aan hun gevraagd hebt hoe het gaat, worden er zaken gedaan. In ieder restaurant wacht je bij de ingang tot de serveerster naar je toe komt en meeloopt naar je tafeltje, ik vind het geweldig. Kunnen we in Nederland nog wel wat van leren. Beleefd zijn zit hier gewoon in de cultuur.
En de criticus die nu zegt dat het alleen maar om de tip gaat..... tja, dat zal wel, maar het maakt me niets uit, ik vind het gewoon veel leuker.