De Andes
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Ton, Monique
30 Juni 2008 | Ecuador, Cuenca
Gisteravond zijn we aangekomen in Cuenca.
In Banos zijn we `s avonds naar de warmwaterbronnen geweest. Dat was zo`n leuke ervaring. We zaten onderaan een waterval in een warmwaterbad van ong. 43 graden. Het is daar een heel familie gebeuren, ik denk dat ze regelmatig met z`n allen een bad nemen, je voelt je daarna zo ontzettend schoon, tot in je poriên.
De volgende dag hadden we een rafting geboekt. Om 9 uur moesten we ons melden, maar bij de administratie zat niemand, na ongeveer een half uur werden we dan eindelijk toch opgehaald en gingen we erop uit. Met een heel vol VW busje moesten we door de kleine bergweggetjes eerst een stel amerikanen wegbrengen die aan canyoing gingen doen en daarna werden we samengevoegd met nog een paar amerikanen, 2 Franse jongens, 2 Nederlanders en nog 2 Ecuadorianen. We hebben in Spanje ook wel eens geraft, maar dat was in vergelijking met dit maar een rustig watertje. We zijn echt hoog opgegooid en diep neergekomen. Geweldig gewoon, Koen genoot volop, niemand is overboord gegaan en de gidsen waren echt zo ontzettend leuk. Daarna gingen we eten bij een plaatselijk wegrestaurent met de hele groep, en je gelooft het niet, maar we hebben echt heerlijk gegeten!
Daarna met de bus naar Riobamba, waar we de duivelsneus trein zouden nemen naar Alausia, maar helaas was er een aardverschuiving geweest. Nu hadden wij ons kaartje al betaald, dus er werd daar alle moeite gedaan om het goed met ons te maken. We moesten ons `s morgens om 6 uur (!) melden bij het station en vandaar zouden we met de bus naar Alausia gaan en dan konden we het laatste stuk toch nog met de trein. Omdat de bus eigenlijk al vol zat, maar wij al hadden betaald moest er een plaatsje voor ons gemaakt worden. Ik zat dus op het kinderzitje naast de chauffeur met tussen mijn benen de versnellingspook en met mijn voet echt op het gaspedaal. De chauffeur trok zich nergen wat van aan, ik moest wel lachen en stelde nog aan hem voor dat ik maar zou schakelen en gas geven, dan moest hij alleen nog sturen.
Het leuke van het treinritje is dat je op het dak mag zitten. Het mooiste stuk is ook bij Alausie, de duivelsneus ook. Het was een leuke rit en ja, we hebben op het dak van de trein gezeten.
In Alausia was een groot Fiesta aan de gang, compleet met een torreador. We zijn op een terrasje gaan zitten om wat te eten, natuurlijk ontbijt gemist, en daar werd net van alles in gereedheid gebracht voor een hele grote optocht. We kwamen daar ook nog de Amerikanen tegen die we in Tena hadden ontmoet. Dona moest werken in Alausia voor de plaatselijke brandweer daar, dus zij liep daar in vol ornaat. Ze waren zo enthousiast dat we elkaar daar weer tegen kwamen, erg leuk. Ze liep voorop in de optocht, daarachter denk ik dat nog voor 2 uur aan danseressen en schoonheidskoninginnen aankwam. We kwamen echt ogen tekort, er gebeurde zoveel op straat. Het leek wel een beetje Warmetuter kermis, het hele dorp was al twee dagen aan het feesten, dus ze waren bijna allemaal ladderzat, de stemming zat er goed in.
Toen moesten we de bus hebben naar Cuenca, dat was nog een moeilijkheid op zich. Omdat we lekker meegefeest hadden was er geen bus meer vanuit het dorp te krijgen, dus met de zwaren rugzakken de berg oplopen, pfffffff. Koen was zo boven en kwam nog terug om mijn rugzak over te nemen, daarna moest hij ook een kwartier bijkomen. Maar goed al wat er kwam: geen bus! Dus na 1 uur wachten weer de rugzakken opbinden en weer naar beneden. We zijn toen maar een beetje naar de hoofdweg gelopen (weer boven!) en tot onze verbazing kwamen we daar een busoffice tegen en konden we nog net met de bus mee naar Cuenca. Hartstikke druk natuurlijk want de hele streek was uitgelopen om naar het feest in Alausi te gaan.
Na een rit van 4 uur door de Andes kwamen we eindelijk in Cuenca aan, inmiddels was het 19:00 uur.
De Andes is onbeschrijfelijk mooi om doorheen te rijden, het is groen, hoog en je hebt grote uitzichten. We hebben een heel stuk boven de wolken gereden, echt een schitterend gebied.
We beginnen nu een beetje aldoor dezelfde mensen tegen te komen. Zo hebben we gistermiddag heel gezellig met 2 nederl. meiden op het terras gezeten, en `s avonds kwamen zij in hetzelfde hotel aan als wij, lachen.
Ik ben nog vergeten te vertellen dat we in Tena door een echte sjamaan een cleaning hebben gehad, geheel in trance werden al onze zonden en ziektes uitgebannen. We kunnen er dus weer 45 jaar tegenaan. We zijn weer met een schone lei begonnen! Ik weet niet hoe het nou voelde, maar ik weet wel dat we alletwee echt heerlijk hebben geslapen na de cleaning, nu hadden we natuurlijk al een schoon geweten, maar hij is nu extra opgepoetst! Koen heeft de cleaning niet ondergaan, maar ja na 13 jaar heb je nog niet zoveel om te cleanen natuurlijk.
Dikke kussen van ons!!
Ik probeer wat foto´s op chronologische volgorde te plaatsen, maar deze computer is zo traag. Even andere zoeken.........
In Banos zijn we `s avonds naar de warmwaterbronnen geweest. Dat was zo`n leuke ervaring. We zaten onderaan een waterval in een warmwaterbad van ong. 43 graden. Het is daar een heel familie gebeuren, ik denk dat ze regelmatig met z`n allen een bad nemen, je voelt je daarna zo ontzettend schoon, tot in je poriên.
De volgende dag hadden we een rafting geboekt. Om 9 uur moesten we ons melden, maar bij de administratie zat niemand, na ongeveer een half uur werden we dan eindelijk toch opgehaald en gingen we erop uit. Met een heel vol VW busje moesten we door de kleine bergweggetjes eerst een stel amerikanen wegbrengen die aan canyoing gingen doen en daarna werden we samengevoegd met nog een paar amerikanen, 2 Franse jongens, 2 Nederlanders en nog 2 Ecuadorianen. We hebben in Spanje ook wel eens geraft, maar dat was in vergelijking met dit maar een rustig watertje. We zijn echt hoog opgegooid en diep neergekomen. Geweldig gewoon, Koen genoot volop, niemand is overboord gegaan en de gidsen waren echt zo ontzettend leuk. Daarna gingen we eten bij een plaatselijk wegrestaurent met de hele groep, en je gelooft het niet, maar we hebben echt heerlijk gegeten!
Daarna met de bus naar Riobamba, waar we de duivelsneus trein zouden nemen naar Alausia, maar helaas was er een aardverschuiving geweest. Nu hadden wij ons kaartje al betaald, dus er werd daar alle moeite gedaan om het goed met ons te maken. We moesten ons `s morgens om 6 uur (!) melden bij het station en vandaar zouden we met de bus naar Alausia gaan en dan konden we het laatste stuk toch nog met de trein. Omdat de bus eigenlijk al vol zat, maar wij al hadden betaald moest er een plaatsje voor ons gemaakt worden. Ik zat dus op het kinderzitje naast de chauffeur met tussen mijn benen de versnellingspook en met mijn voet echt op het gaspedaal. De chauffeur trok zich nergen wat van aan, ik moest wel lachen en stelde nog aan hem voor dat ik maar zou schakelen en gas geven, dan moest hij alleen nog sturen.
Het leuke van het treinritje is dat je op het dak mag zitten. Het mooiste stuk is ook bij Alausie, de duivelsneus ook. Het was een leuke rit en ja, we hebben op het dak van de trein gezeten.
In Alausia was een groot Fiesta aan de gang, compleet met een torreador. We zijn op een terrasje gaan zitten om wat te eten, natuurlijk ontbijt gemist, en daar werd net van alles in gereedheid gebracht voor een hele grote optocht. We kwamen daar ook nog de Amerikanen tegen die we in Tena hadden ontmoet. Dona moest werken in Alausia voor de plaatselijke brandweer daar, dus zij liep daar in vol ornaat. Ze waren zo enthousiast dat we elkaar daar weer tegen kwamen, erg leuk. Ze liep voorop in de optocht, daarachter denk ik dat nog voor 2 uur aan danseressen en schoonheidskoninginnen aankwam. We kwamen echt ogen tekort, er gebeurde zoveel op straat. Het leek wel een beetje Warmetuter kermis, het hele dorp was al twee dagen aan het feesten, dus ze waren bijna allemaal ladderzat, de stemming zat er goed in.
Toen moesten we de bus hebben naar Cuenca, dat was nog een moeilijkheid op zich. Omdat we lekker meegefeest hadden was er geen bus meer vanuit het dorp te krijgen, dus met de zwaren rugzakken de berg oplopen, pfffffff. Koen was zo boven en kwam nog terug om mijn rugzak over te nemen, daarna moest hij ook een kwartier bijkomen. Maar goed al wat er kwam: geen bus! Dus na 1 uur wachten weer de rugzakken opbinden en weer naar beneden. We zijn toen maar een beetje naar de hoofdweg gelopen (weer boven!) en tot onze verbazing kwamen we daar een busoffice tegen en konden we nog net met de bus mee naar Cuenca. Hartstikke druk natuurlijk want de hele streek was uitgelopen om naar het feest in Alausi te gaan.
Na een rit van 4 uur door de Andes kwamen we eindelijk in Cuenca aan, inmiddels was het 19:00 uur.
De Andes is onbeschrijfelijk mooi om doorheen te rijden, het is groen, hoog en je hebt grote uitzichten. We hebben een heel stuk boven de wolken gereden, echt een schitterend gebied.
We beginnen nu een beetje aldoor dezelfde mensen tegen te komen. Zo hebben we gistermiddag heel gezellig met 2 nederl. meiden op het terras gezeten, en `s avonds kwamen zij in hetzelfde hotel aan als wij, lachen.
Ik ben nog vergeten te vertellen dat we in Tena door een echte sjamaan een cleaning hebben gehad, geheel in trance werden al onze zonden en ziektes uitgebannen. We kunnen er dus weer 45 jaar tegenaan. We zijn weer met een schone lei begonnen! Ik weet niet hoe het nou voelde, maar ik weet wel dat we alletwee echt heerlijk hebben geslapen na de cleaning, nu hadden we natuurlijk al een schoon geweten, maar hij is nu extra opgepoetst! Koen heeft de cleaning niet ondergaan, maar ja na 13 jaar heb je nog niet zoveel om te cleanen natuurlijk.
Dikke kussen van ons!!
Ik probeer wat foto´s op chronologische volgorde te plaatsen, maar deze computer is zo traag. Even andere zoeken.........
-
30 Juni 2008 - 19:08
Marianne Rijs:
Wat een geweldig verhaal over die cleaning,ook zoals je alles omschrijft ik krijg gewoon het gevoel dat ik echt met jullie meereis.
Ik weet uit ervaring dat de warmetuuter kermis ook wat heeft maar geef mij de reis maar.
Ik kijk nu al uit naar de volgende bestemming.
Groetjes Marianne -
30 Juni 2008 - 19:19
Gerda :
wie weet Ton! kun je nu ook wat langere nachtjes maken want met een (schoon) geweten?!en met een (gerust) hart?! kunnen slapen werkt natuurlijk wel heel ontspannend.het lijkt me prachtig wat jullie hebben gezien.doeg Gerda -
01 Juli 2008 - 10:08
Miriam Houtzager:
hoi, eindelijk de tijd genomen om naar jullie reisverhalen te kijken. Klinkt goed! We hebben geen vrijdagmiddagterras meer genomen helaas, maar het is wel hoogtijd om met marianne het 6e klaskamp te evalueren. Overigens was dit als vanouds gelukkig. Marianne wil gek genoeg nooit meer met mij op kamp, gek he? Geniet volop! kus miriam. -
02 Juli 2008 - 16:44
De Laantjes:
Tjee zeg, wat een verhalen en wat een indrukken!! Ik telkens kijken of er nieuwe berichten waren....nee hoor, niets, telkens kwam het bericht uit Quito tevoorschijn.....begon bijna ongerust te worden! Blijkt dat de berichten onder "volgende" staan. Slim hé! Bij onze weblog komt het nieuwste bericht immers als eerste naar voren, vandaar het midverstand...!!
Wij blijven jullie met veel plezier volgen hoor en wachten inderdaad, net als de anderen,op een paar indrukwekkende foto's bij jullie geweldige vakantieverhaal!!
Liefs van ons XXX -
05 Juli 2008 - 09:57
Marianne:
Wat weer een prachtig verhaal.
Over Nederlandse meiden gesproken: mijn twee nichtjes blijken daar ook te zitten: Annemieke en Liselotte, het zou stom toevallig zijn maar je weet maar nooit, de wereld is vaak zo klein :). (volgens mij zijn ze in Peru.)
liefs
Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
