Kyoto

Om ongeveer een uur of vier kwamen we aan in Kyoto, de coördinaten van het hotel brachten ons weer precies voor de deur, hoe makkelijk is dat. We hadden gereserveerd in een ryokan middenin de stad, nu is Kyoto best duur en om toch nog een beetje redelijk uit te komen met de prijs (lees 85 euro p/nacht) hadden we voor deze optie gekozen. Een krappe bedoening daar, we moesten aldoor gebukt rond lopen en de zoon van de eigenaar liep constant achter ons aan of we wel slippers aan hadden en of we weer van slippers wisselden als we naar het toilet gingen. We moesten aangeven wanneer we wilden douchen en ook dan had je constant het idee dat hij ergens op de loer lag. Niet fijn, we kregen geen spat ruimte, niet in bewegingsvrijheid, maar ook niet in de ruimtes zelf, alles was krap en vervelend. Geen aanrader, Norman Bates himself was hier in aktie. Zo zie je maar weer, een paar euro extra en we hadden waarschijnlijk beter gezeten.

Maar Norman kreeg ons er niet onder ...... Kyoto is een leuke en erg mooie stad. Natuurlijk moesten we eerst onze weg een beetje vinden en ons oriënteren in de stad. We zagen veel mensen fietsen, dus we hebben de volgende dag twee fietsen voor twee dagen gehuurd om de stad verder te kunnen verkennen. De ryokan stond wel heel dichtbij Kyoto station en de Higashi Hongan-Jitempe, waar we meteen maar even heen gegaan zijn.

De eerste avond zijn we naar Pontocho geweest in de wijk Gion. Er stond een heel groepje mensen klaar op één punt met allemaal fototoestellen in aanslag, dus wij er ook bij staan. Geen idee wat we te zien zouden krijgen, maar ineens kwamen er taxi's binnen gereden waarin verschillende geisha's zaten. Ik was toch wel wat verrast dus natuurlijk te laat met een foto maken, maar ik heb wel iets vaags op de foto gekregen. Later begreep ik wel hoe bijzonder het was om dit te zien, want je ziet geen geisha's gewoon in het gebied rondlopen of zoiets. Dus toch leuk om dit gezien te hebben.

De volgende dag zijn we dus op de fiets op pad gegaan, eerst naar de Nishiki markt, een hele leuke marktmet allerlei mooie uitstallingen waren van etenswaren, heel leuk. We hebben daar echt de tijd voor genomen en ook op de markt gegeten zodat we te laat waren om nog een bezienswaardigheid te zien want het meeste sluit om 4 uur. We zijn doorgefietst naar het noorden van Kyoto om naar het bamboo bos in de wijk Arashiyama te gaan. Een behoorlijk eind fietsen helemaal naar de andere kant van de stad maar leuk om te zien. Een bos helemaal gevuld met bamboo van wel 7 meter hoog, apart om die klanken van het bamboo te horen en het ruisen van de wind daarboven. Daarna weer terug naar Gion om daar te eten. Nou probeer je fiets maar eens te parkeren in Kyoto, daar zijn ze toch een partijtje panisch over. Ik kan me voorstellen dat je in zo'n mooie stad niet overal fietsen wilt hebben staan, dus ze moeten in daarvoor bestemde fietsenstallingen, maar daar zijn er niet zo heel veel van in Kyoto en als Ton honger heeft, dan heeft hij ook niet zoveel geduld dus het werd een hele queeste. Na 1,5 rond gereden te hebben en vele malen bruut afgewezen te worden door een parkeerplaats beambte waren we er klaar mee. Met het risico dat de fiets door de politie weggehaald zou worden, deze gewoon tegen een boom gezet en gaan eten. (Het is goed gekomen...)

De volgende ochtend hebben we het station van Kyoto bekeken, een prachtig modern station wat in 1997 voltooid is, via de roltrappen kan je helemaal bovenin het station komen wat een leuk uitzicht over de stad en over het station geeft. Daarna weer op de fiets verder, het kasteel Nijo bezichtigd wat ook echt de moeite waard was. Een mooie Japanse tuin erom heen en prachtig mooi weer. De beschilderingen van de wanden waren reproducties omdat de originelen werden gerestaureerd in een museum ernaast die jammer genoeg gesloten was voor bezoekers. Maar ook al waren het reproducties, evengoed erg mooi. Daarna zijn we op de fiets het oude Kyoto in gegaan wat erg leuk was, een goede sfeer en vele Japanse dames die daar geheel traditioneel gekleed rond liepen en foto's aan het maken waren. Leuke winkeltjes ook en vele tempels bij elkaar, maar die werden net gesloten omdat het al weer 4 uur was. Die avond eindelijk gegeten in een takkadouri restaurantje waar we elke avond geprobeerd hadden om binnen te komen maar steeds te druk was.

En dan was het al weer tijd om verder te gaan. Het hotel zullen we niet missen, maar je kan veel langer in Kyoto blijven om de stad verder te verkennen.