Colca Canyon

Ik heb zo ontzettend veel te vertellen dat ik me afvraag of ik het in 1 keer kan opschrijven.

We zijn de afgelopen 2 dagen met een private tour geweest door de Colca Canyon. We werden ´s morgens om 8.30 opgehaald vanuit het hotel door onze gids José en de chauffeur Roberto. Er kwamen verder geen mensen bij dus we zaten heerlijk ruim in een 8 persoons busje. De gids kwam zelf uit Arequipa en kon ons heel veel vertellen over de omgeving de geschiedenis, planten, dieren enz..We gingen dwars door het Andesgebergte waar we onderweg veñuca´s tegenkwamen, dat is een soort lama en kleiner als een alpaca. Deze dieren zijn beschermd en worden eens per jaar bij elkaar gedreven voor de wol, de wol die zij leveren is van geweldige kwaliteit maar ontzettend duur. De lama en de alpaca leven eigenlijk niet in het wild maar worden door de plaatselijke bevolking gehouden, ze lopen overdag wel heerlijk vrij rond op de vlaktes maar ´s avonds worden ze weer naar hun verzamelplaatsje gedreven. Hier hebben we er ook heel veel van gezien. Verder prachtige lagune´s waar allerlei vogels en eenden leven en schitterende uitzichten. We hebben ook het hoogste punt van onze vakantie beleefd op 4910 mtr. We hebben daar op de top een stapeltje stenen op elkaar gestapeld om de bergen te eren en een wens te mogen doen. Dit is een oud Inca gebruik die nu door alle toeristen is overgenomen, er staan dus mucho veel stapeltjes op de top van de berg. Op die hoogte voel je de onderdruk in je hoofd zo langs je oren omhoog gaan. Een heel klein klimmetje is al genoeg om 5 minuten uit te moeten puffen. We zaten dicht tegen de eeuwige sneeuw en we hebben dikke ijswanden gezien.

Aan het einde van de middag kwamen we aan in een heel klein dorpje op 3800 mtr.(Cabanaconde). Het dorpje stelt echt niets voor, allemaal van die huisjes van opgestapelde steenjes en een golfplaten dakje, de deur was ook vaak een stukje golfplaat. We kwamen aan in ons hotel dat heel simpel was, maar met warm water en schone bedden. Er was een feestje in het dorp compleet met stierenvechten. Nu houden wij helemaal niet van stieren vechten en waren dan ook niet van plan om daar naar toe te gaan. Maar einde van de middag zijn we het dorpje ingelopen, wat compleet verlaten was want iedereen was natuurlijk naar het stierenvechten, dus wij ook die kant op. Wat we daar zagen was toch zo ontzettend leuk. Alle vrouwen van het dorp waren gekleed in de plaatselijk kleding die echt prachtig was om te zien en ze waren allemaal aan het dansen en lol aan het maken. God heeft denk daar het eerste uitgedeeld met schoonheid want echt alle vrouwen en meisjes waren plaatjes om te zien. Nu snap ik dat ook wel, natuurlijk dicht bij de hemel... Veel meisjes vallen hier op Koen (hij kan het slechter treffen natuurlijk), hij wordt er erg verlegen van, dan vinden ze natuurlijk nog veel leuker dus hij wordt vaak aangekeken en er wordt dan vrolijk gegiecheld. Als wij dan zeiden dat we het meisje een ¨chica bonita¨ vonden, dan werden zij weer heel verlegen. We hebben er erg om gelachen. Van de gids hadden we een paar woordjes Quecha geleerd, dat is de oude taal en als je de mensen aansprak in die taal dan vonden ze dat zo leuk dat ze meteen tegen ons begonnen te ratelen, waar we natuurlijk niets meer van begrepen. De plaatselijke fanfare was er ook en er werd in een grote kring gedanst. Kortom we hadden echt ogen tekort. Tja, en dan het stierenvechten... nadat eerst Koen en daarna Ton zich tot 3 x toe hadden laten verzekeren dat de stier niet gedood werd en er ook geen enge dingen in gestoken werden, wilde de mannen toch wel even kijken. Nou het was echt lachen gewoon. Zodra de stier een beetje begon te lopen, meestal stonden ze gewoon stil, kropen de torreodors direct achter het schutbord en de laatste stier die de arena in geleid werd was een koe. Het blijft een vreemd volksvermaakje......
´s Avonds zijn we weer naar het plein gegaan en heeft Koen nog een tijdje gegokt bij een heel leuk spel, die we goed onthouden voor de vrijmarkt. Uiteindelijk heeft hij natuurlijk verloren en Ton heeft handje gedrukt met de sterkste van het dorp. Hij heeft niet gewonnen, maar het scheelde niet veel, het leuke is dat die mensen in dorp zo ontzettend aardig waren dat ze het iedere keer voor ons opnamen bij een spel.

De volgende ochtend gingen we naar Cruz del Condor, een uitzicht punt waar je condors kan zien. De condors oefenen daar ´s morgens vroeg wat met glijden (condors vliegen niet maar glijden op de termiek). Dat was echt indrukwekkend, de volwassen condor heeft een spanwijdte van 3 meter en is echt geweldig om te zien. Ze eten alleen dode dieren, zijn dus geen rovers. José vertelde ons dat ze wel 85 jaar kunnen worden en altijd als stelletje bij elkaar blijven. Als ze zich te oud voelen dan plegen ze zelfmoord door eerste heel hoog te glijden en daarna zich naar beneden te laten storten.
Nadat we daar ongeveer een half uurtje zaten kwamen ze aan hoor, we hebben er wel 10 gezien en echt van heel dichtbij, geweldig gewoon! Wat een dieren, dat is echt genieten. We hebben zo´n 100 foto´s gemaakt waar er 2 heel mooi zijn geworden.

Hierna zijn we verder gegaan en heeft José alles uitgelegd over de terassen die op de bergen en in de vallei gemaakt zijn. De terassen worden nu nog steeds gebruikt voor de landbouw, maar komen al uit de pre-inca tijd. De stenen waarmee het terras gemaakt wordt houden de warmte vast van de zon en zorgen er op die manier voor dat ´s nachts de oogst niet bevriest, er komt zeg maar een warm laagje over het terras te liggen waardoor de grond niet bevriest. De Inca`s tekende eerst op een grote rots hoe het eruit moest gaan zien en dan werd het gebouwd. Die plattegrond of blauwdruk hebben we ook een keer gezien, slimme jongens die Inca´s.

We gingen toen naar Yanquil, een ander klein dorpje waar we de tweede nacht sliepen. Nadat we wat gerust hadden zijn we naar de warmwaterbronnen gegaan. Heerlijk gewoon, het zwavelwater wat uit de vulkaan komt is 85 tot 90 graden, ze moeten het dus eerst koelen voordat het in het zwembad kan, door de koeling blijft de zwavel wat achter in de goten waardoor het in het bad niet zo heel erg meer naar zwavel ruikt. Hierna zijn we gaan eten in het dorpje Chivay waar een folkloristische show werk gehouden die erg leuk was, ook weer zo´n chica bonita! (en ze heeft met Koen gedanst;-).

Vanacht was het steenkoud, volle maan dus het vroor flink! We lopen ´s avonds echt met mutsen en handschoenen aan.Vanmorgen moesten we al om 6 uur bij het ontbijt zijn want Ricardo zou ons naar Puno brengen wat toch nog zo´n slordige 5 uur rijden is door de Andes. Nu kwamen we op de vlaktes ¨de Altipaldo¨ die helemaal doorlopen tot aan Bolivia. Evengoed nog zo´n 3800 mtr hoog, maar je hebt helemaal niet dat idee, omdat het er zo vlak uitziet. Alleen als je uit de auto gaat en even een stukje gaat lopen dan hijg je weer als een oud paard. In de lagunes zagen we nu flamengo´s, prachtige dieren maar je kunt niet echt dichtbij komen. We hebben wel wat foto´s kunnen maken.

Nu zijn we dus in Puno en morgen staat er weer een touragent op ons te wachten om het Titicacameer op te gaan. We slapen morgenavond bij een gastfamilie op een eiland in het Titicaca meer.

Veel groeten van ons!!