Punta Arenas
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Ton, Monique
26 Februari 2017 | Chili, Punta Arenas
12 uur met de bus is wel een beetje doorbijten hoor. Het zijn wel luxe stoelen die in een comfort stand kunnen, maar precies achter Ton zat een fransman van ongeveer 2 meter die z’n knieën al niet kwijt kon als Ton de rugleuning rechtop had, laat staan als hij die in ligstand wilde zetten. Maar goed, relax…… het gaat weer voorbij, we komen er vanzelf. Over Fransen gesproken, hoe die het toch altijd voor elkaar krijgen om als laatste aan te komen en als eerste in de bus te zitten is echt ongelooflijk, ze komen met een busje aan, trekken zich van niemand iets aan en gaan gewoon met een uitgestreken gezicht vooraan staan. Het stoom kwam uit Ton z'n oren, maar ja, hij spreekt geen woord frans dus het lukt ze iedere keer weer :-) .
De grensformaliteiten duren lang en zijn zeer grondig, zo is het niet toegestaan om vlees/zuivel en fruit mee te nemen naar Chili. We wisten het en hadden onze lunch, twee broodjes kaas en twee broodjes ham al voor de grensovergang opgegeten, en dat was maar goed ook! Alle tassen moesten er bij de grens uit en alles werd met een hond door gesnuffeld. Al met al duurde het twee uur voordat we door de grens heen waren.
In Punta Arenas zaten we in een heel leuk hostel, heel netjes, mooie kamers met een privé badkamer. Er is daar niet zo heel veel te doen, het enige wat de moeite waard is, is een excursie naar pinguïn eiland, Isla Marquarita. Dat hebben we dus gedaan, de tour was om 15:30 ’s middags, we hoefden ons dus niet te haasten. Het was twee uur varen, daarna 1 uur wandelen op het eiland (met jawel, ongeveer 300 toeristen) en weer 2 uur terug. Wel leuk om de pinguïns van zo dichtbij te zien, maar wel super toeristisch, het was een hele uitdaging om een pinguïn te fotograferen en de schaduw of selfiestick van een toerist te omzeilen. Of er lag een complete toerist voor de pinguïn, die blijkbaar veel gewend waren en zich niet lieten verstoren. Wie kijkt naar wie? Maar goed, maakt niet uit, we hebben wat leuke foto’s kunnen maken en het zijn toch echt wel leuke dieren. Tijdens het boottochtje terug konden we nog walvissen spotten, een tweetal kwam voorbij de boot zwemmen. De kapitein riep het om, er stonden dus 300 toeristen op de linkerkant van de boot, het is me niet gelukt om daartussen nog een foto te kunnen maken, maar ik heb ze wel gezien.
Verder gaat het wel heel goed met ons, we genieten erg van de natuur hier die er nog ruw uitziet. De volgende ochtend weer verder naar Puerto Natales, maar 3 uurtjes met de bus.
-
26 Februari 2017 - 06:15
Ton & Loes:
Hoi Monique en Ton,
Pfff, 12 uur opgevouwen in een bus, we doen het jullie niet na.
Maar wel leuk om te lezen hoe het er daar aan toe gaat.
Moet heerlijk geweest zijn om daarna even bij te komen in het hostel.
Dank voor het schrijven, fijn om aan de zijlijn mee te mogen genieten!
-
26 Februari 2017 - 12:16
Wilfred:
Onwijs leuk om wat van jullie te vernemen.
begrijp dat het afzien is zonder ons.
Even een tip voor die fratsen. gewoon in het nederlans terug praten en boos kijken heel snel. daar schrikken ze van is mijn ervaring.
veel plezier -
02 Maart 2017 - 06:49
Jacqueline Van Opzeland:
Hoi Ton en Monique , ik zie Ton al voor me toen de Franse voor kropen :)
2 uur in een bus ik moet er niet aan denken, maar jullie zijn echte reizigers dus kunnen alles aan.
Blijf genieten van alles en ik wacht al weer met smart op het volgende verslag .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley