Mirissa /Ella, Sri Lanka
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Ton, Monique
14 Mei 2018 | Sri Lanka, Nuwara Eliya
Mirissa – Ella 29 april
Vandaag een lange tocht voor de boeg, ongeveer 190 km naar Ella. Eigenlijk willen we niet van die lange stukken achter elkaar rijden, maar tussen Mirissa en Ella zit niet echt iets bijzonders, dus we hebben de kortste route naar Ella genomen. Die ging over de hoofdwegen en aangezien het vandaag en morgen Buddah feest is was er niet veel vracht verkeer op de weg, maar wel hele families achterin de pick up truck of vrachtwagen of tractor of wat dan ook. We kwamen zelfs een vrachtwagen tegen met een olifant erop. We werden vriendelijk toegezwaaid vanuit de trucks, “how are you?” enz. als we terug zwaaiden was het feest helemaal compleet.
Uiteindelijk hebben we er 5 uur over gedaan, 2 stops gemaakt om onze billen een beetje uit te deuken en om onze vocht huishouding weer op peil te brengen. Alhoewel het vocht net de laatste 5 km zo uit de hemel kwam vallen, in 1 keer waren we zeik en zeiknat. We zagen dat ons hotel een grindpaadje stijl naar beneden was waar het water doorheen gutsten, we zagen het echt niet meer zitten om dat met de motor nog te doen. Onze hoteleigenaar wist raad, hij kwam met een tuktuk naar boven om de bagage van de motor af te halen, we konden ze boven aan het weggetje laten staan, hij zou ze later wel ophalen. Super aardige mensen hier.
Ella is echt een pleisterplaats voor backpackers, dus barretjes enz. genoeg hier. We blijven hier 3 nachten, morgen is het plan om een wandeling te maken en overmorgen een stukje met de motor door het gebied te rijden. We zitten nu in de bergen in een prachtig gebied, we reden langs een prachtige waterval en aangezien iedereen vrij is vandaag was het er superdruk.
Ella 30 april
Het wordt tijd om wat actiever te worden, onze guesthouse eigenaar is heel goed in kaartjes van de omgeving maken en heeft een leuke wandelroute voor ons uitgestippeld. Allereerst zijn we naar little Adams peak gelopen, een beklimming die te doen is, ook al is het warm. Adams peak zijn 2000 traptreden en aangezien ik nu vaak genoeg geprobeerd het om dat te doen, weet ik nu mijn grens. Dus little Adams peak lijkt mij een goed alternatief. En dat was het ook, goed te doen en een mooi uitzicht boven op de berg. Daarna doorgelopen naar de 9 arch bridge, een spoorbrug gebouwd door de Britten die daar een waar kunstwerk van gemaakt hebben. Heel gek, maar het is een echte toeristische trekpleister, iedereen wil op die brug lopen als er geen trein overheen gaat. Ik heb nog nooit zelf op een treinrails gestaan en ook nog nooit op een spoorbrug gelopen van 91 meter. Maar we waren absoluut niet de enige en om er te komen hadden we wat hulp nodig van een bewoner want het was echt kruip door/sluip door. De trein hebben we er helaas niet overheen zien rijden want die hoorde we net voorbij gaan toen wij nog boven op de berg stonden zonder uitzicht op de brug.
Over de brug en onder de spoortunnel door zijn we via de spoorlijn terug gewandeld naar Ella. Daar hebben we een tuktuk genomen naar de tea factory, we hebben veel te veel betaald voor de tuktuk, maar goed, lopen was teveel geweest en aangezien we nog niet veel met een tuktuk hebben gedaan zijn we niet zo goed op de hoogte van de prijs. De tea factory was niet in bedrijf en er waren helaas geen rondleidingen omdat het een feestdag was, maar toch hebben we ervan genoten. Echt een oude fabriek die prachtige plaatjes opleverde, helemaal boven konden we een kopje thee drinken en genieten van een prachtig uitzicht over de bergen en over Ella.
Ella 1 mei
Omdat de omgeving waar we nu zitten zo prachtig is hebben we voor vandaag een dagje rondrijden op de motor bedacht. Er is een grotten tempel vlakbij en daarna zien we wel, gewoon een beetje toeren rond Ella.
De grottentempel was echt de moeite waard, aangezien het hier nog steeds volle maan feest is, worden er veel bloemen offertjes gedaan en bij ieder tempeltje is wel iets te doen. Leuk om naar te kijken en ze zijn iedere keer toch weer zo verbaasd dat ik als vrouw zelf op een motor rij, daar trek ik steeds veel aandacht mee. Sommige moeten echt heel erg lachen, andere kijken heel lang en pas als ik mijn helm af doe dan zijn ze ervan overtuigd dat ik echt een vrouw ben en andere vrouwen steken weer hun duim op.
Vandaag een lange tocht voor de boeg, ongeveer 190 km naar Ella. Eigenlijk willen we niet van die lange stukken achter elkaar rijden, maar tussen Mirissa en Ella zit niet echt iets bijzonders, dus we hebben de kortste route naar Ella genomen. Die ging over de hoofdwegen en aangezien het vandaag en morgen Buddah feest is was er niet veel vracht verkeer op de weg, maar wel hele families achterin de pick up truck of vrachtwagen of tractor of wat dan ook. We kwamen zelfs een vrachtwagen tegen met een olifant erop. We werden vriendelijk toegezwaaid vanuit de trucks, “how are you?” enz. als we terug zwaaiden was het feest helemaal compleet.
Uiteindelijk hebben we er 5 uur over gedaan, 2 stops gemaakt om onze billen een beetje uit te deuken en om onze vocht huishouding weer op peil te brengen. Alhoewel het vocht net de laatste 5 km zo uit de hemel kwam vallen, in 1 keer waren we zeik en zeiknat. We zagen dat ons hotel een grindpaadje stijl naar beneden was waar het water doorheen gutsten, we zagen het echt niet meer zitten om dat met de motor nog te doen. Onze hoteleigenaar wist raad, hij kwam met een tuktuk naar boven om de bagage van de motor af te halen, we konden ze boven aan het weggetje laten staan, hij zou ze later wel ophalen. Super aardige mensen hier.
Ella is echt een pleisterplaats voor backpackers, dus barretjes enz. genoeg hier. We blijven hier 3 nachten, morgen is het plan om een wandeling te maken en overmorgen een stukje met de motor door het gebied te rijden. We zitten nu in de bergen in een prachtig gebied, we reden langs een prachtige waterval en aangezien iedereen vrij is vandaag was het er superdruk.
Ella 30 april
Het wordt tijd om wat actiever te worden, onze guesthouse eigenaar is heel goed in kaartjes van de omgeving maken en heeft een leuke wandelroute voor ons uitgestippeld. Allereerst zijn we naar little Adams peak gelopen, een beklimming die te doen is, ook al is het warm. Adams peak zijn 2000 traptreden en aangezien ik nu vaak genoeg geprobeerd het om dat te doen, weet ik nu mijn grens. Dus little Adams peak lijkt mij een goed alternatief. En dat was het ook, goed te doen en een mooi uitzicht boven op de berg. Daarna doorgelopen naar de 9 arch bridge, een spoorbrug gebouwd door de Britten die daar een waar kunstwerk van gemaakt hebben. Heel gek, maar het is een echte toeristische trekpleister, iedereen wil op die brug lopen als er geen trein overheen gaat. Ik heb nog nooit zelf op een treinrails gestaan en ook nog nooit op een spoorbrug gelopen van 91 meter. Maar we waren absoluut niet de enige en om er te komen hadden we wat hulp nodig van een bewoner want het was echt kruip door/sluip door. De trein hebben we er helaas niet overheen zien rijden want die hoorde we net voorbij gaan toen wij nog boven op de berg stonden zonder uitzicht op de brug.
Over de brug en onder de spoortunnel door zijn we via de spoorlijn terug gewandeld naar Ella. Daar hebben we een tuktuk genomen naar de tea factory, we hebben veel te veel betaald voor de tuktuk, maar goed, lopen was teveel geweest en aangezien we nog niet veel met een tuktuk hebben gedaan zijn we niet zo goed op de hoogte van de prijs. De tea factory was niet in bedrijf en er waren helaas geen rondleidingen omdat het een feestdag was, maar toch hebben we ervan genoten. Echt een oude fabriek die prachtige plaatjes opleverde, helemaal boven konden we een kopje thee drinken en genieten van een prachtig uitzicht over de bergen en over Ella.
Ella 1 mei
Omdat de omgeving waar we nu zitten zo prachtig is hebben we voor vandaag een dagje rondrijden op de motor bedacht. Er is een grotten tempel vlakbij en daarna zien we wel, gewoon een beetje toeren rond Ella.
De grottentempel was echt de moeite waard, aangezien het hier nog steeds volle maan feest is, worden er veel bloemen offertjes gedaan en bij ieder tempeltje is wel iets te doen. Leuk om naar te kijken en ze zijn iedere keer toch weer zo verbaasd dat ik als vrouw zelf op een motor rij, daar trek ik steeds veel aandacht mee. Sommige moeten echt heel erg lachen, andere kijken heel lang en pas als ik mijn helm af doe dan zijn ze ervan overtuigd dat ik echt een vrouw ben en andere vrouwen steken weer hun duim op.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
