Shikoku

Het oorspronkelijke plan was om de auto in Kyoto in te leveren en met de trein naar Hiroshima te gaan en dan een motor te huren en een week op het eiland Shikoku rond rijden. Maar we zijn erachter gekomen dat Japan niet echt een motorland is. Ten eerste de max, snelheid: op snelwegen 100 km p/uur en verder 50 of 60 km p/uur, we vinden het niet leuk om snelwegen te rijden, dus dan wordt het die snelheid, nou....daar wordt je niet echt vrolijk van. Dan heb ik het nog niet over de verkeerslichten..... elke 500 mtr. staat er wel een verkeerslicht en je kan echt je breiwerk meenemen voordat het weer eens op groen staat heb je wel een wintersjaal klaar, dus al met al.....nee, dat wordt hem niet. Plan dus omgegooid en besloten om de auto te houden, want dat geeft ons veel vrijheid en op Shikoku twee dagen een motor huren om de Iya vallei te verkennen. Alles konden we regelen via internet, dus dat was gemakkelijk.

Vanuit Kyoto zijn we dus vertrokken naar Kochi op het eiland Shikoku, we hebben de route langs de kust gekozen want het is natuurlijk toch wel heel leuk om de stille oceaan eens vanaf de andere kant te bekijken. Zoals we wel vaker deze reis hebben regent het op onze reisdag echt pijpestelen en we hadden geen goede coördinaten van het hotel, vraag me niet hoe we er gekomen zijn. Ik zat op een gegeven moment met google maps, de carmin en de navigatie op onze auto en zo zijn we keurig bij het hotel aangekomen, onbegrijpelijk eigenlijk.

Kochi is op zich geen onaardige stad, maar ik had gehoopt dat we ook een beetje op het strand zouden kunnen zitten enz., maar dat was helemaal niet het geval. Ik weet niet, of ze kennen dat helemaal niet in Japan of we konden het gewoon niet vinden, maar het was de vbolgende dag schitterend weer en we hebben een heel eind langs de kust gereden maar niets van strandleven of iets dergelijks gezien. Dus maar weer terug naar de stad met mijn badpak en kijken of wat we daar verder konden doen. Kochi en het eiland Shikoku is helemaal niet toeristisch en dat maakt het eigenlijk ook wel weer leuk, de mensen zijn hier echt super aardig en willen heel graag contact met je maken. De eerste avond zaten we in een sushi restaurant en meteen begon er iemand met ons te praten en vond het zo geweldig dat we er waren, hij werd er helemaal enthousiast van. Hij gaf ons meteen zijn visite kaartje en bleek neurochirurg te zijn en werkte of was de baas van een anti-aging kliniek. Bij het betalen bleek dat hij een flink deel van onze rekening al had betaald. We hadden een heerlijk hotel in Kochi en daar waren we ook zo aan toe, na onze Kyoto ervaring, dus daar genoten we echt van.

We hebben geprobeerd om in Kochi een motor te huren, maar dat lukte echt niet, we moesten dus verder naar Matsuyama, een stad die voornamelijk bekend is om de oudste onsen van Japan. Toen we bij het hotel aankwamen dat echt naast die onsen ligt, zijn we meteen even bij de motorverhuur langs gegaan en alles geregeld om de volgende dag en de dag daarna twee motoren te huren. Onze gehele doopceel werd doorgelicht maar het is gelukt, twee motoren van 250cc, je kan het bijna geen motor noemen maar voor deze snelheden prima. 's Avonds de stad verkennen en weer hele leuke ontmoetingen gehad, iedereen wil graag met je praten, ze vinden het gewoon heel interessant, ze spreken alleen zo belabberd Engels dat een gesprek bijna niet mogelijk is. Maar sake drinken kan je zonder woorden, dus het ging allemaal heel prima.En soms zit er zomaar iemand tussen die heel goed Engels spreekt en net een sollicitatiegesprek heeft in het restaurant bijvoorbeeld, of een jongen die net 3 maanden in Vancouver Engels heeft gestudeerd, zo leuk.....