Uit de jungle

Zo, we zijn even drie dagen niet in de buurt van een computer of iets dergelijks geweest omdat we in Tena waren. Tena is een dorp wat aan de rio Napo ligt, we zaten daar 3 nachten in een super de luxe lodge aan de rivier. We zijn 3 dagen lang echt verwend, dus moeten nu weer even afkicken van zoveel luxe.
We zijn vanuit Quito met de bus naar Tena gegaan, een ritje van zo´n 6 uur. Door de bergen over weggetjes waar wij nog geen tractor over laten rijden. Bovenop de berg kwamen we in een dikke sneeuwbui terecht. We hebben nog erg veel lol gehad om een vrachtwagen die z´n lading PVC buizen onderweg verloor maar dat helemaal niet in de gaten had. Iedereen jatte de PVC buizen, ze werden zelfs in een bus geladen. Op het moment dat hij z´n eerste lading verloor zaten we in zo´n prachtig wegrestaurent, waar je werkelijk van de vloer kon eten zoveel lag er aan vast gekoekt. Een WC waar ik jullie de details over zal besparen, ik moest na het doortrekken in ieder geval rennen om weg te komen. Je kon er ook heerlijk eten, alleen we waren een beetje bang dat het ons laatste maal zou worden, dus nee.........maar niet gedaan. Enfin, de vrachtwagen raakte daar dus de eerste lading kwijt, het voltallige personeel rende de weg op om zo snel mogelijk de buizen op te bergen, want je weet maar nooit waar het nog eens van pas kan komen. Toen de politie aankwam dachten wij " Ok, dat wordt inleveren" maar nee hoor, ze stonden erbij en keken ernaar. We hebben echt gelachen.

In Tena aangekomen werden we meteen besprongen door de plaatselijke gids, nou had Ton nog niet gegeten, maar ja dat kon die arme man ook niet weten. Inmiddels weet hij beter, je moet ons gewoon niet lastig vallen als we nog niet gegeten hebben, dan zijn we ineens niet zo aardig meer. We moesten daarna dus zelf maar een taxi gaan zoeken om bij de lodge te komen. Dat zag er echt fantastisch uit, ik zal de volgende keer wat foto´s plaatsen, mooie cabanas, heerlijke douche en je kan er heerlijk bij het kampvuur zitten. De excursies waren al geregeld, dus de volgende dag hebben we een boottocht gemaakt over de Napo naar Amazoo. Dat is geen dierentuin, maar er zitten wel allemaal dieren in kooien (?). Omdat de mensen al meer de Amazone intrekken trekken de beesten zich al meer terug verder het woud in. Vanaf de plek waar wij zaten zou je 15 uur stroomafwaarst moeten varen om nog echt wilde dieren te kunnen zien. Volgens de vrijwilliger van Amazoo zijn de dieren daar alleen voor opvang, maar de meeste kunnen daarna niet meer vrij in de natuur leven, of zoals een dame aapje is gebeurd: die werd vrij gelaten maar was tot over haar oren verliefd op een aap (Johann) die nog in de Amazoo zat. Ze heeft net zo lang aan zijn kooi gehangen totdat ze haar er maar inlieten, en nu zijn ze de trotse ouders van een dochterje, leuk hè? Verder hebben we een anaconda, een capibarra (leuk voor Mich, zien we ook in Panatanal), toecans. De mannelijke toecan wil alleen maar door vrouwen gevoerd worden, waag het niet als man om die kooi in te gaan, want je wordt behoorlijk aangevallen. Ze zijn heel mooi, maar qua karakter heel lelijk.
Na deze uitstap gingen we lunchen. Midden in de rio Napo, op een klein zandbankje stond al een pannetje te pruttelen op het vuur. Ik zeg voor de grap tegen Ton en Koen dat onze soep al klaar staat, tot mijn verbazing stopte we daar ook nog en gingen we idd eten. Niet uit het pannetje trouwens, onze gids had heerlijke nasi meegenomen uit de lodge. Daarna konden we nog lekker met de stroom mee zwemmen in de Napo.

De volgende dag moesten we weer op tijd uit de veren en hadden we een wandeltocht naar de watervallen. Dat was me het wandeltochtje wel, het had nl. de hele nacht en ochtend geregend, dus het was dikke blub. We kregen regenlaarzen en regenjas aan en hup op pad met onze gids. De eerst e die zou vallen moest een liedje zingen. Wie zou dat nog geweest zijn??? De watervallen waren echt schitterend, we moesten wat klauteren over rotsblokken maar dan konden we toch als een echt Fa reclame onder de waterval doorzwemmen, heerlijk!
Daarna mochten we met grote autobanden de rivier afdalen terug naar de lodge. ¨s middags hebben we nog een trekking gemaakt door een stukje secundaire jungle. In de Amazone heb je primaire en secundaire jungle, als de bomen gekapt zijn en weer nieuwe aangeplant dat noemen ze dat de secundaire jungle, dat blijft ongeveer 50 jaar zo, daarna zijn de bomen zo groot dat de begroeing weer veranderd en het primaire jungle wordt genoemd. De gids heeft ons van alles geleerd over de medicinale werking van veel planten en bomen. En we zijn als echt Indianen beschilderd met een natuurlijke kleurstof. De foto zien jullie nog.

Goed en toen vanochtend weer op pad naar Banos, dit ligt ook nog in de Amazone, hier heb je warmwater bronnen waar we straks van gaan genieten en morgen hebben we een rafting geboekt. Morgenmiddag vertrekken we dan naar Riobamba.

We zijn er trouwens net achter dat we voor 40 dollar genept zijn in de lodge, daar gaan we nog wel even achteraan. Verder gaat het erg goed met ons, Koen houdt zich prima en doet overal gewoon lekker aan mee. Michelle wordt iedere dag wel genoemd en meestal zitten we toch aan een tafel van 4, dus is er toch nog een beetje bij...